Obowiązki domowe dziecka – czyli, aktywność domowa od najmłodszych lat!

Kochani dziś piszę do Was jako rodzic, który stara sobie w życiu pościelić tak by wygodnie się wyspać. Wychowywanie dzieci nie należy do prostych zadań. Bywają dni, kiedy mamy ochotę się poddać albo niemniej jednak schować w szafie i nie wychodzić przez najbliższych kilka godzin. Jestem mamą sześciolatki, jestem też z wykształcenia pedagogiem i troszkę psychologii jak i pedagogiki liznęłam w życiu. Ba nawet w zawodzie pracowałam przez pewien okres. A te sześć lat jako mama doświadczyło mnie już trochę 😉

Jak już pisałam, staram się wychowywać córkę tak by w życiu nie mieć pod górkę w relacji rodzic-dziecko. A ją przygotować do życia w społeczeństwie i domostwie jak najlepiej tylko potrafię. Uważam, że dzieci jako pełnoprawni członkowie rodziny poza przywilejami powinny mieć również swoje obowiązki i to od najmłodszych lat! I nie, nie jest to pozbawianie dziecka swobody i dzieciństwa.  

To do nas należy wprowadzenie dziecka w życie, pokazanie mu jakimi prawami ono się rządzi oraz zaznajomienie z panującymi zasadami dookoła.

Dlatego też uważam, że dziecko, które zaczyna być świadome tego co dzieje się dookoła niego, powinno być włączane w codzienne porządki domowe oraz posiadać swoje obowiązki oczywiście dopasowane do jego wieku. Bo wiadomo, że nie będziemy kazać dwulatkowi odkurzać czy zmywać naczyń lub prosić o wyniesienie śmieci.

PAMIĘTAJ!!! To tylko niektóre czynności przygotowujące dziecko do samodzielności i nie są one w żaden sposób wyznacznikiem. Nie są one regułą, lecz indywidualną zależnością jaka panuje w danym domu. I moim osobistym spostrzeżeniem 😊

OBOWIĄZKI DZIECKA Z PODZIAŁEM NA WIEK

2/3 LATEK Na tym etapie większość z nich będzie odbywać się pod czujnym okiem rodzica.

·       Porządkowanie swoich zabawek po zabawie, odkładanie ich na miejsce

·       Podlewanie kwiatków

·       Karmienie domowych zwierząt,

·       Odnoszenie swoich brudnych ubrań do brudnika,

·       Odnoszenie butelki czy pustego talerza po posiłku do kuchni/zlewu

·       Pomoc w wyciąganiu prania z pralki

·       Wycieranie rozlanego soczku,

·       Odniesienie papierków do kosza na śmieci,

·       Samodzielne ubieranie wcześniej przygotowanych ubrań,

4/5 LATEK

·       Wspomniane powyżej

·       Ścieranie kurzy,

·       Nakrywanie do stołu,

·       Sprzątniecie stołu po posiłku,

·       Rozładowanie zmywarki

·       Ścielenie swojego łóżka,

·       Zmywanie lekko zabrudzonych naczyń,

·       Pomoc przy wypakowaniu zakupów,

·       Zamiatanie podłogi,

6/8 LATKI

·       Wszystko nabyte powyżej,

·       Składanie ubrań i umieszczanie ich w szafce/szufladzie lub komodzie,

·       Łączenie skarpet w pary,

·       Rozwieszanie i ściąganie prania,

·       Odkurzanie własnego pokoju,

·       Mycie podłóg,

·       Pomoc w zakupach artykułów codziennego użytku,

·   Przygotowanie prostych posiłków (kanapki, płatki z mlekiem, jajecznica, jajko sadzone itp.)

·       Pomoc w lekkich pracach ogródkowych,

·       Wynoszenie śmieci,

·       Dbanie o porządek we własnym pokoju,

·       Samodzielne mycie się,

Ponadto w naszym domu Łucji zadaniem jest dbanie o ład i porządek w przedpokoju zaraz przy wejściu do mieszkania (ułożenie butów, schowanie czapek lub szali na ich miejsce)

Ciągle też walczę z utrzymywaniem porządku dookoła niej. Lubi zostawiać papierki, gdzie popadnie, a ściągnięte ubrania czy piżamę potrafi zostawić na środku pokoju.

I oczywistym jest, że przypominam o posprzątaniu w jej własnym pokoju. Ci którzy obserwują nas na IG wiedzą jak w tej Narnii potrafi wyglądać :D Jeśli chodzi o porządki związane z dbałością o mieszkanie to ona jest pierwsza by mi pomóc, niestety łady w jej pokoju czasami zostawia wielę do życzenia. Pracujemy nad tym i muszę przyznać, że progress jest widoczny :)

Czego uczą w dziecku obowiązki domowe?

Wychowuję córkę z myślą, aby nie musiała być od nikogo zależna i tak by potrafiła sobie sama poradzić w przyszłości. Aktywowanie dziecka w obowiązkach i zadaniach domowych uczy je zaradności, odpowiedzialności oraz samodzielności. Ponadto porządek pozwala na odnalezienie się w otoczeniu i zapewnia poczycie bezpieczeństwa.

Nie zapominajmy, że chłopców też powinno się to tyczyć, chyba żadna matka nie chciałaby, aby jej 'duży chłopiec' był bałaganiarzem i czekał aż jego przyszła żona wyniesie za niego brudne skarpetki do brudnika.

Ja natomiast niechciałabym aby Łucja była zadufaną w sobie księżniczką która myśli, że od życia i ludzi należy jej się wszystko.

Około trzeciego roku życia (2/3lat) dziecko chętnie naśladuje ludzi znajdujących się dookoła niego. Warto wtedy też rozgrzewać jego entuzjazm zachęcając malca do pomocy, co będzie tylko owocować w dalszych etapach rozwojowych dziecka. Wtedy też dzieci wykazują znaczną chęć angażowania się w życie rodzinne, ponieważ pragną czuć się ważne.

I tutaj idealnie sprawdzi się nasze staropolskie porzekadło - CZYM SKORUPKA ZA MŁODU NASIĄKNIE TYM NA STAROŚĆ TRĄCI.

Wiem, że dzieci nie będą tych czynności wykonywać idealnie i będą pozostawiać wiele do życzenia. Ale nauka i systematyczność wprawią ich poczynania w pożądane. Natomiast wszystko to co uznamy za niebezpieczne oczywiście nasze pociechy powinny wykonywać pod kontrolą rodziców. Pamiętajmy również o tym, że to nie są przymusy a obowiązki domowe powinny sprawiać dzieciom przyjemność. Jeśli będziemy zmuszać je do czegoś to gwarantowany mamy odwrotny efekt od zamierzonego.

Jeśli będziemy przymykać oko i wyręczać dzieci w podstawowych czynnościach pozbawimy je szansy na samodzielność oraz naukę potrzebnych w życiu umiejętności. Zabieranie dziecku kłód spod nóg nie przyniesie żadnego efektu wychowawczego a wręcz przysporzy Nam - rodzicom kłopotów na przyszłość. Nie oszukujmy się sprawi to, że wychowamy dziecko nieprzystosowane do życia, które będzie rozczeniowe względem otaczającej go społeczności oraz nieporadne życiowo. 

Czy w Waszych domach dzieci biorą aktywny udział w obowiązkach domowych czy raczej są przez was wyręczane?

W ostatnim czasie sporo inwestuję w gry dla Łucji. Nie są to gry do PlayStation, czy jakieś innej konsoli. Nie mamy takiego sprzętu w domu. Jedyną osobą, która mogłaby nad tym ubolewać, to z pewnością będzie Stary :D. Łucja ma dopiero 6 lat. Nie widzę potrzeby by poza telefonem i tabletem, które generalnie mają służyć jej do komunikowania się z rodziną w Polsce, musiała mieć inne gry niż te planszowe. Jak już tak człowiek chciałby bardziej się doszukać to i owszem w telefonie jest kilka gierek, które zajmują jej wolny czas, ale tylko wtedy, gdy na to pozwolimy.

Ale do sedna. Jak wspomniałam w ostatnim czasie, poszerzam kolekcję gier planszowym. Dziś chciałabym przedstawić Ci kolejną ciekawą propozycję.

POTWORY DO SZAFY od wydawnictwa GRANNA to towarzyska gra kooperacyjna i nie tylko. Zasady gry można dowolnie zmieniać a dzięki temu zyskamy wariant rywalizacji. Jest przeznaczona dla dzieci powyżej trzeciego roku życia. Młodsze dzieci też nie będą miały problemów ze zrozumieniem jej zasad. Przeznaczona jest dla dwóch i więcej graczy. W tym przypadku więcej znaczy lepiej.

CO ZNAJDZIEMY W OPAKOWANIU?

W porządnie wykonanym pudełku jest 21 kart z wizerunkiem potworów oraz 10 kart zabawek, których boją się nasze straszydła. Trzy kartoniki przedstawiają wizerunek Zębogona. To postać, która informuje nas, kiedy trzeba oddać kolejkę następnemu graczowi. Są też 2 karty specjalne, dzięki którym zrobimy zamieszanie wokół łóżka lub wywołamy kolejnego potwora. Ponadto, pudełko kryje w sobie szafę oraz instrukcję.